In dit stukje wil ik in het kort vertellen hoe ik tot geloof gekomen ben en wat dit praktisch gezien voor mij betekent. Mijn naam is Helmer. Ik ben in een christelijk gezin opgegroeid en ben van huis uit altijd al naar de kerk gegaan. Hier ben ik mijn ouders altijd nog oprecht dankbaar voor. Aan de buitenkant zag het er allemaal best okay uit, ik ging naar de kerk, ik bad, ik las uit de bijbel etc. Tot op zekere hoogte was ik al best wel met God bezig, en belangrijker, God met mij ook. Alleen bleef het steken bij het weten dat God bestaat en dat ik er eigenlijk iets mee moest doen, alleen vandaag nog niet. Dit kan dus binnen de kerk ook. Ik verwijt dat niemand anders dan mijzelf.
Op een vrijdagavond kwam ik in het centrum van Delft mensen tegen die mij aanspraken over geloof in God, geloof in Jezus, wat dat voor mij betekende en of ik wist of ik gered was. Ik vond het sowieso al ontzettend vrijmoedig van hen om mensen midden op straat zomaar aan te spreken, ik zou dat zelf nooit durven en dat zei ik hen ook. We discussieerden over redding, vervulling met de Heilige Geest, kinderdoop etc. Ik besefte op dat moment dat ik zelf niet gered was en dat maakte mij erg onrustig. Ik beloofde op zondag naar de kerkdienst te komen en heb dat ook gedaan. Daar werd ik erg geraakt door de directe manier van preken en de praktische inslag. “Als je zegt een christen te zijn, maar soms net zo dronken bent als een ander, ben je dan wel een christen?” Zulke vragen drongen zich aan mij op. Na de dienst werd mij gevraagd of ik een bekeringsgebed wilde bidden, wat ik ook gedaan heb. Dit gebed gaf mij in de dagen erna de zekerheid dat ik gered was en dat God van mij houdt. Tegelijk besefte ik dat ik met een aantal dingen wel zou moeten breken, wilde ik die redding vast kunnen houden, met de hulp van God.
Enkele praktische gevolgen waren bijvoorbeeld dat ik vrij snel na mijn bekering stopte met roken. Dit ging zo ontzettend makkelijk, dat had ik nooit voor mogelijk gehouden. Later spitte ik mijn muziekcollectie door en gooide alles met foute teksten erin in de prullenbak. Ook stopte ik op een gegeven moment met alcohol drinken, maar ook het geven van geld aan de kerk begon ik als belangrijk te ervaren. Het frapante van al deze veranderingen vond ik niet zozeer de verandering zelf, maar de motivatie waarom ik mezelf probeerde te veranderen. Ik had niet het gevoel van “ik moet stoppen met roken, maar ik wil stoppen met roken”.
Ik ben nu jaren een christen en ben hier God dankbaar voor. Voor mijn redding, maar ook voor nieuwe vrienden, de kerk als veilige thuishaven. Het is niet zo dat nu altijd alles van een leien dakje gaat, voor een aantal dingen moet ik gewoon knokken. Maar ik weet wel dat God me wil helpen en omdat dat zo is, het korter of langer kan duren, de dingen gaan zeker veranderen ten goede.
Kom eens langs, dan vertel ik je graag meer over deze God en Zijn Zoon Jezus die mijn leven veranderd hebben!
Helmer